F/uister

Julien Marchal (FR)

From Fall 2017

07.01 Moscow (RU) Gnessin Hall (with Luke Howard)
08.01 StPetersburg (RU) Yanni Kirik (with Luke Howard)
04.02 Rheine [GER] KlosterBentlage (Pianeo Fest)
31.03 Hasselt [BE] CCHA (with Joep Beving)
01.04 Utrecht [NL] TivoliVredenburg (with Christine Ott)

spotify    website

[Dutch below]

Born in 1985, Julien is a French composer, pianist and sound designer. He started to make music at four years old, when he picked up the guitar, and began playing the instrument he would never leave: the piano. After playing in several bands, Julien started to study both jazz and modern music, at the Bordeaux Conservatory of Music and Musicology.

His interest shifted to modern composers, such as Philip Glass, Charles Ives and Erik Satie. He became obsessed with their idea: the search for ecstasy in classical music. Julien wanted to excel in this style to completely break free from the sensorial experience of everyday life.

As as ‘jack of all trades, master of none’, his musical minimalism also started to take influences from an unexpected angle: the electronic. Julien listened to Jon Hopkins, Burial, Mùm and particularly Boards of Canada, for whom he grew considerable esteem. This love for sound led him to compose the «INSIGHT» series.

Insight is a collection of contemplative and downy pieces, rooted in Julien’s profound respect for classical art. Besotted with minimalist and experimental classical movements, the composer avoids any unnecessary musical ornament, focusing purely on the essential: “What influences me the most in writing is the music itself. Sometimes, I start with a melody, but most of the time it is harmony”.

Richness of sound can also be found in silence. “Insight” expresses the peace we often miss in our era filled with epileptic boom-boom beats and in-your-face vocals. Julien Marchal purifies music by leaving it to its sensual, exquisite, nude essence: harmony. We can hear subtle notes moving over the piano’s mechanics, we imagine hammers making a wave on the taut strings of a gutted upright piano. This simplicity is a cure for excitement, an aid to contemplation. With this audible object, devoid of all artifice, the Bordeaux-based composer invents what may be called musical naturism.

His music is a devotion to art, to the love that surrounds him, but above all to his instrument, true epicentre of his life: “The piano is so beautiful. I don’t know how to explain… You can do everything with it. It’s monstrous, infinite, and at the same time it’s nothing. It’s abstract.” But the outcome is concrete, and certainly well enshrined in emotions, which Julien expresses like slow and deep breaths.

links: website, spotify, facebook

Julien Marchal, geboren in 1985, is een Franse componist, pianist en sound designer. Hij speelde in diverse bands, studeerde zowel jazz als moderne muziek aan het Conservatoire de Bordeaux, en verdiepte zich in musicologie aan de Université Bordeaux Montaigne.

Julien begon zich te interesseren in moderne componisten als Philip Glass, Charles Ives en Erik Satie. Hij raakte geobsedeerd met hun zoektocht naar extase binnen de klassieke muziek. Maar Julien’s minimalisme nam een uniekere vorm aan door zijn invloed vanuit onverwachte hoek: de electronica. Hij begon te luisteren naar John Hopkins, Burial, Mum, en in het bijzonder naar Boards of Canada, voor wie hij grote waardering kreeg. Deze liefde voor geluid leidde hem naar zijn album-serie «INSIGHT».

Insight is een verzameling van introspectieve, zacht neerdalende stukken, geconstrueerd vanuit een een diep respect voor klassieke kunst. Omringd door de moderniteit van het minimalisme en experimentele muziek, vecht Marchal zich vrij van alle klank die als overbodig gezien kan worden. Hij laat zich vooral door essentiële elementen leiden: “Wat mij het meest inspireert is de muziek zelf, soms de melodie, maar vooral harmonie.”

Julien Marchal kent de kracht van stilte. Met zijn album “Insight” schept hij een oase van rust temidden van de hectiek van de alledaagse muziek. Hij zuivert muziek van elke overdrijving, om zo tot de essentie terug te keren: harmonie. Noten bewegen zich op subtiele wijze over de mechaniek van de piano, alsof de hamers golvend tegen de gespannen snaren kaatsen. Deze eenvoud geneest ons van opwinding, en geeft onze gedachten de vrije ruimte. De vanuit Bordeaux werkende componist creëert zo een vorm van muzikaal naturisme.

Julien Marchal’s muziek is een ode aan de kunst en de liefde om hem heen, maar het is vooral een ode aan zijn instrument, het epicentrum van zijn leven: “De piano kent een ongekende schoonheid, haast ongrijpbaar. Het instrument is enorm veelzijdig: monsterlijke, oneindig, en tegelijkertijd niets. Het is abstract.” Toch brengt Marchal concrete, diep ademende, emoties over.